Sossusvlei, Desert homestead-Zebra lodge-Windhoek-Kaapstad-Paarl.

Weer een nieuwe pagina, om in de vorige pagina's te komen hierboven de gewenste pagina aanklikken.

Op 9 december, ik val in herhaling, een prachtige scenic drive over korte afstand gemaakt naar de Zebra River Lodge  http://www.zebrariver.com/

  Prachtige scenic drive.

 Oryx met veulen, of hoe je het diertje moet noemen, langs de weg.

Het Naukluft gebergte.

 Naar de Zebra River Lodge

.

Woest landschap en sportief rijden.

 De lodge tegen de helling achter de vliegstrip.

Ook hier een gezellige ontvangst met een lekkere zalmsalade. Gelukkig was het nieuwe zwembad net klaar, een uitkomst in de hitte. Dezelfde avond een sundowner boven op een berg na een klim per 4x4, wederom hotsend en botsend.

Trix boven op de berg, waar heel luxueus stoelen staan.

Het water wordt vanaf 70 meter diepte opgepompt en is dus echt zuiver, dat in tegenstelling tot de gebieden in het noorden, waar het water vaak uit de rivier komt.

We troffen hier twee motorrijders en de vriendin van een van de twee die de 4x4 met reserve wielen en bagage reed. Ze zijn onderweg naar Kaapstad en hebben nu onze overbagage bij zich, in het geel in de auto. Dat is werkelijk een hoofdbreker minder, we halen de 3 zakken later op in Kaapstad! Het is hier ook s’nachts zo warm dat we bloot op bed liggen. Trix heeft zelfs onder een natte handdoek gelegen! In lodges die zo afgelegen liggen is airco niet haalbaar omdat de electriciteit uit een aggregaat komt en er simpelweg geen capaciteit voor is. We hebben hier dus wel weer internet. Ondertussen kijken we met hoe langer meer spanning naar de mail, Meta, we hebben de champagne al klaar staan!

 

Deze Western Granulated thick-tailed Scorpion, ruim 10 cm, links met prooi, een dikke tor, rechts zonder. Dit lieve diertje zat op het trappetje voor onze kamer en wordt als zeer gevaarlijk omschreven.

De laatste middag heeft Peter, de eigenaar van de lodge, ons meegenomen de bergen  in, het Tsarisgebergte,  per landrover. Hij had er duidelijk zin in, je houd het niet voor mogelijk wat je met zo’n bak, het was niet de nieuwste, kunt uithalen! Trix zat onder de blauwe plekken van de vele keren dat ze onvrijwillig met de carrosserie in aanraking kwam.

Hierboven in de rotsen de oudste op aarde bekende fossielen,  Stromatolites, 3450 miljoen jaar oud. Ze komen nog steeds voor in lagunes, waar geen grazers bij kunnen.

 Deze rotsen zijn, eveneens volgens Peter, aangetast door het zuur in de regen.

Droge zijtak van de Zebra river.

We klommen vallei na vallei, plateau naar plateau omhoog, in een prachtige setting in de lage zon. We hebben daarbij zegge en schrijven één zebra op grote afstand en twee klipspringers gezien. De meeste foto’s gemaakt in dit deel van de reis zijn dan ook landschap foto’s, ik hoop dat ze interessant genoeg zijn om te boeien.

 River x-ing

Van plateau naar plateau!

Rechts een heel bijzondere woestijnplant. Peter had nog nooit de bladeren eraan gezien, ik kan de naam niet vinden.

 Zoekplaatje, waar zit de Klipspringer?

Even inzoomen, nog een keer inzoomen, en daar is ie:

 

Helen, Trix en Peter aan de sundowner op het hoogste punt heel diep in het gebergte.

 

 

Tocht door een adembenemend landschap, waarbij wel heel veel van deze landrover werd gevergd!

 Trix zat onder de blauwe plekken!

                           Rechts de te volgen route.

Onvergetelijke vergezichten en rechts een val om luipaarden te vangen, achtergebleven van de vorige eigenaar van dit uitgebreide gebied, een geitenboer. Het ding werkte nog wel, maar gelukkig zat er geen aas in.

 Morgen dus de laatste stretch naar Windhoek waar we weer aan de herrie van het verkeer in Terra Africa zullen moeten wennen.

Tot Rehoboth waren het weer gravelroads, de laatste 90 km asfalt. Ook daar, halverwege ongeveer stonden de heren van de politie met hun geniepige apparaat te controleren. We reden natuurlijk keurig 120, want we hadden ze bijtijds gespot. 








In Terra Afrika in Windhoek kregen we dezelfde kamer als op de heenweg.

    De tweede scildpad in de tuin van Terra Africa.

Vanuit de tuin van het hotel het uitzicht op de regerings en parlementsgebouwen, gedoneerd en gebouwd door Korea. Hier wordt op zondagmiddag het een en ander verbrand. De rook is behoorlijk duister.

 Wat bloemen uit de tuin van Terra Africa.

Er liep een tweede schildpad door de tuin, maar voor de rest was er niet veel veranderd. Aangezien het weekend was, lag het internet weer op straat. We kregen de tweede keer een bui over ons heen sinds het begin van de trip. In Windhoek gegeten in de Weinberg waar duitse kerstschlagers gedraaid werden en in Nice, het restaurant van een hotelschool, allebei culinair. Windhoek is nog steeds een duitse stad, met z’n Bismarckstrasse enz.

Peter van de Zebra River Lodge heeft nog een hotel, Casa Blanca in Windhoek. Wij werden er door zijn vrouw, Elcke, gastvrij ontvangen, toen we even langs kwamen, met een lichte lunch.

Trix met haar handbagage.

Met toch nog 10 kg teveel bagage kwamen we wederom dank zij een lieftallige dame achter de check-in counter in Windhoek aan boord van de machine naar Kaapstad, waar Wil ons opwachtte. We hebben totaal 7300 km gereden in 54 dagen zonder problemen. De geblokkeerde credit en bankkaarten van Trix vonden we terug in de “geheime” ruimte onder de achterbank van de Hilux.

Vandaag, 31 januari 2011, heb ik met het snelle internet hier in Zwitserland de laatste foto's up geload en de teksten en layout trachten te fatsoeneren, wat met name met de plaatsing van ondertiteling en  met zwevende foto's en andere onverklaarbare digitale zaken niet altijd is gelukt.

Er volgt nog een pagina over de reis naar Kaapstad.